Skład nowego Rządu:

Beata Szydło – prezes rady ministrów

Piotr Gliński – wicepremier, minister kultury i dziedzictwa narodowego
Mateusz Morawiecki – wicepremier, minister rozwoju
Jarosław Gowin – wicepremier, minister nauki i szkolnictwa wyższego
Beata Kempa – szef Kancelarii Prezesa Rady Ministrów (KPRM)
Henryk Kowalczyk – minister w KPRM i przewodniczący Komitetu Stałego RM
Elżbieta Witek – minister w KPRM, szef gabinetu politycznego i rzecznik rządu
Antoni Macierewicz – minister obrony narodowej
Zbigniew Ziobro – minister sprawiedliwości
Dawid Jackiewicz – minister skarbu
Jan Szyszko – minister środowiska
Krzysztof Tchórzewski – minister energetyki
Anna Zalewska – minister edukacji
Witold Bańko – minister sportu i turystyki
Elżbieta Rafalska – minister pracy i polityki społecznej
Mariusz Błaszczak – minister spraw wewnętrznych i administracji
Krzysztof Jurgiel – minister rolnictwa
Witold Waszczykowski – minister spraw zagranicznych
Anna Streżyńska – minister cyfryzacji
Andrzej Adamczyk – minister infrastruktury
Konstanty Radziwiłł – minister zdrowia
Marek Gróbarczyk – minister gospodarki morskiej
Paweł Szałamacha – minister finansów
Mariusz Kamiński – koordynator ds. służb specjalnych
Konrad Szymański – minister w KPRM ds. UE
Adam Lipiński – minister w KPRM ds. kontaktów z parlamentem

Głos z netu:

"To rząd moich marzeń. Gratulacje dla wszystkich desygnowanych kandydatów. Historia przywróciła rację Panom Macierewiczowi, Kamińskiemu i Ziobro,
W TVN,TVP widać na ekranach dymy wydobywające się z dziennikarskich majtek.
Ziobro rozwikła afery PO, Macierewicz weźmie do galopu WSI i trepów w generalskich lampasach a Kamiński wreszcie zrobi porządek w służbach. Gowin to właściwy człowiek na stanowisku M Nauki,zresztą wszyscy pozostali są świetnie dobrani do swych stanowisk np. Waszczykowski-MSZ, Błaszczak-MSW, Jurgiel-rolnictwo, Jackiewicz- M. Skarbu, Morawiecki-MF, Tchorzewski-ME i inni."

Rząd Szydło nie pójdzie drogą Orbana?

Przyglądając się bliżej kwestii zaproponowanego składu nowego rządu trzeba byłoby zacząć od uwagi formalno-konstytucyjnej. Wydaje się, że nie było żadnego palącego obowiązku, aby listę ministrów przedstawiać koniecznie już w dniu dzisiejszym.

Takie posunięcie Beaty Szydło i Jarosława Kaczyńskiego jest więc wyłącznie działaniem piarowskim lub swoistym zaspokojeniem narastającej niecierpliwości dziennikarzy. Artykuł 154 Konstytucji RP w ust. 1 i 2 precyzuje bowiem, że Prezydent desygnuje premiera, który proponuje skład Rady Ministrów, następnie zaś głowa państwa powołuje Prezesa Rady Ministrów wraz z pozostałymi jej członkami w ciągu 14 dni od dnia pierwszego posiedzenia Sejmu lub przyjęcia dymisji poprzedniego gabinetu oraz, że w ciągu 14 dni od powołania, nowy szef rządu przedstawia Sejmowi program działania swojego gabinetu. Teoretycznie więc, Beata Szydło mogła bez problemu przedstawić proponowany skład rządu dopiero po 12 listopada, po desygnowaniu, czyli powierzeniu przez prezydenta misji stworzenia rządu, lub nawet – już po formalnym powołaniu na urząd premiera, przygotowując się do wygłoszenia sejmowego expose.

Być może ta nieco nudna uwaga wyda się niektórym szukaniem dziury w całym, ale myślę, że nabrała ona pewnego interesującego znaczenia w świetle wypowiedzi Jarosława Kaczyńskiego. Poprzedzając wystąpienie Beaty Szydło zwrócił on bowiem uwagę, że jej kandydatura to „pozwolę sobie jeszcze dodać, wola Prezydenta RP”. Wzmianka ta była co najmniej niezręczna, gdyż o konkretnej „woli głowy państwa” można mówić dopiero na etapie formalnego desygnowania lub powołania danej osoby na stanowisko premiera. Na razie, kwestia wysuwania kandydatur na szefa rządu jest tylko i wyłącznie wewnętrzną i suwerenną kwestią zwycięskiego ugrupowania politycznego, a nie prezydenta stojącego ponad partykularnymi interesami partyjnymi i nie angażującego się w proces poszukiwania kandydatów na premiera lub ministrów.

Sam zaś zaproponowany skład wydaje się owocem przyjęcia przez zwycięskie ugrupowanie ryzykownej taktyki „pójścia na konflikt” z opozycją i mediami w miejsce zręcznej polityki nominacji-niespodzianek, z którymi w pewnym ograniczonym sensie mieliśmy do czynienia w rządzie Marcinkiewicza. Nie trzeba przecież specjalnej wyobraźni, aby zauważyć, że nieobecność w rządzie „gorącej trójki” Kamiński-Macierewicz-Ziobro spowodowałaby całkowicie odmienne i spokojne reakcje mediów i wszystkich innych adwersarzy przyszłego wciąż jeszcze rządu. Analizując czysty mechanizm polityczny widać więc, że Jarosław Kaczyński wybrał używany już przez siebie w latach 2005-07 styl „zarządzania poprzez konflikt”, a nie pewnego łagodzenia napięć poprzez model pragmatycznego „all-catch government”.

Zachowania publiczne proponowanego na szefa wymiaru sprawiedliwości Zbigniewa Ziobry jako urzędującego ministra budzą spore wątpliwości pod kątem kultury politycznej. Słynne wymachiwanie dyktafonem podczas konferencji prasowej ze słowami „to gwóźdź do czego... zgadnijcie państwo..., trumny politycznej Andrzeja Leppera”, w świetle dużo późniejszego co prawda, ale jednak samobójstwa wicepremiera i ministra rolnictwa nabierają jednak dość ponurego wymiaru. Podobnie, i to nie tylko w kontekście śp. Andrzeja Leppera wygląda kwestia nominacji Mariusza Kamińskiego na koordynatora służb specjalnych. Osoba skazana, co prawda wciąż nieprawomocnym wyrokiem, nie powinna być w zgodzie z dobrymi obyczajami politycznymi proponowana do objęcia stanowiska w nowym rządzie. Paradoksalnie, stosunkowo najłagodniej wygląda na tym tle Antoni Macierewicz, pytanie tylko, czy jako konstytucyjny minister będzie w stanie porzucić swój dotychczasowy język komunikacji politycznej.

W kwestii polityki zagranicznej, nominacja jednego z najbardziej chyba proamerykańskich polskich dyplomatów – Witolda Waszczykowskiego wskazuje, że rząd Szydło będzie raczej gabinetem kontynuacji "linii Skubiszewskiego-Geremka", obowiązującej niepodważalnie w Polsce po 1989 roku.
Od strony przedwyborczej, mocno socjalnej retoryki PiS, a wcześniej jeszcze, retoryki w kampanii prezydenckiej widać, że nadzieje na zwrot polskiej polityki w stronę bardziej sprawiedliwej redystrybucji dochodu narodowego i wyrównywania barier w rozwoju społecznym mogą okazać się płonne. Dotychczasowe dokonania Pawła Szałamachy, Mateusza Morawieckiego i Jarosława Gowina, a w szczególności, role dwóch pierwszych w czasach rządów AWS nie wskazują nawet w najmniejszym stopniu na zamiar przeciwstawienia się neoliberalnemu status quo w sektorach finansowym i gospodarczym. Dziwi też brak w składzie Rady Ministrów resortu koordynując dialog społeczny i kontakty ze związkami zawodowymi, które przecież mocno wsparły Andrzeja Dudę i PiS podczas obydwu kampanii wyborczych.

Niezbyt trafioną kandydaturą wydaje się również minister środowiska Jan Szyszko, opowiadający się za wycinaniem lasów oraz prezentujący się jako miłośnik polowań (czy stanie się również bohaterem memów i obiektem przezwisk w stylu „gajowego” – czas pokaże). Pewne nadzieje budzi w tym miejscu postać proponowanej na stanowisko minister pracy Elżbiety Rafalskiej, dającej się już jako wiceminister w latach 2005-07 poznać jako osoba kompetentna, otwarta na dialog społeczny i zainteresowana problemami systemowych zmian na rynku pracy w stronę projektów robot publicznych, programu pierwszej pracy czy aktywizacji pokolenia „55+”. Wydaje się, że wraz z rekomendowaną na stanowisko ministra edukacji Anny Zalewskiej, nauczycielki z zawodu, to właśnie obydwie Panie stanowić będą jedyne, socjalne skrzydło w nowym gabinecie. Jak na 26 nazwisk – myślę, że jest to zdecydowanie za mało w stosunku do szerokich oczekiwań społecznych większości wyborców ugrupowania, które wygrało wybory parlamentarne 25 października.

(Łukasz Kobeszko)

http://jabollissimus.salon24.pl/678962, … dzie-trwac

nalezy tylko



szkoda,ze takich politykow juz dawno nie ma....

A to mi właśnie Marta Kaczyńska podesłała:

http://wpolityce.pl/polityka/271413-kop … prezydenta

Ktosia-bez pół litra nie rozbierzesz....ale pewnie w tej kwestii było to już ustalone wcześniej?

ktos z Czarnego Lasu napisał:

Skoro od kwietnia znany jest przybliżony termin szczytu to chyba nic dziwnego, że ochrona rządu planuje takie rzeczy. Poza tym, nie oszukujmy się, wątła nitka nadziei była, że może jednak wygrają.
I tylko melepeta i jego świta nie wiedzieli, że będzie szczyt.

oni zawsze szukają winnego swoich błędów        bańki mydlane robią ludziom z mózgu 


  http://polska.newsweek.pl/klamczoholizm … 321,1.html 




      

taaa....dlaczego prasa w PL NIGDY ale NIGDY nie pisala kompromitujaco o rzadach PO?
pytanie raczej retoryczne...wedlug mnie...
widac komuchy dalej tam maja sie dobrze pomimo niejednej afery!
o tych zreszta sie tam nie pisuje...bo to przeciez ich prasa nadal tam wychodzi,oder?

Ostatnio edytowany przez Gabiffm (2015-11-12 18:06:53)

O jakiej prasie mówisz Gabi ? Bo chyba inną czytujemy...
Jak chcesz to Ci w wolnej chwili wygooglam po parę afer z jednej i z drugiej strony. Różnica pomiędzy PO i PiSem jest tylko taka, że z PO jest mniejszy wstyd w światowych mediach a PiS zaraz wywoła wojnę z Rosją o tupolewa, z Niemcami o kartofle a na całą resztę się tradycyjnie obrażą. Poza tym zakażą wszystkiego pod dyktando episkopatu. Tak będzie.

Gabiffm napisał:

http://rosemann.salon24.pl/679392,jeszcze-jeden-12-11-2015-r

ladnie napisane...

Jasne... bo to Tuska wina, że Kartofel kazał pilotowi lądować.
A że pilot wiedział, że skończy się to jak w przypadku jego kolegi, to tym razem nie odmówił.
https://pl.wikiquote.org/wiki/Incydent_gruzi%C5%84ski

Moim zdaniem Kaczyński i Macierewicz wierzą w zamach bo cierpią na manię prześladowczą. A cała reszta to dupolizy i wazeliniarze.

Viola napisał:

Ale ślepcy nadal nic nie widzą...

Cytat z innego tematu ale to samo powiedziałabym o Was i o PiSie. Sorry dziewczynki,nie macie racji ale obym to ja się myliła..

To pewnie fotoshop?