Liście chrzanu (Armoracia rusticana, warzęcha, warzucha).
Korzeń chrzanu to powszechnie używana w Polsce przyprawa, jednak nie wszyscy wiedzą, że również młode pędy, liście i kwiaty chrzanu są jadalne. Chrzan jest rośliną zdziczałą, występującą pospolicie na łąkach i przydrożach, również przy nadmorskich plażach (stąd jego łacińska nazwa). Zarówno korzeń jak i liście zawierają potas, magnez, wapń i witaminy A, B, E oraz C, której jest więcej w liściach właśnie. Dzięki zawartości glikozydu synigryny, liście chrzanu konserwują przed gniciem i psuciem się produktów spożywczych, takich jak masło, ryby, przetwory mięsne. Mają działanie grzybo-, bakterio- i wirusobójcze. Poza tym chrzan pobudza wydzielanie soków trawiennych, wspomaga przemianę materii, wspomaga pracę serca, obniża ciśnienie krwi. Okłady z liści stosuje się przy bólach reumatycznych, nerwobólach. Nie polecany osobom z marskością wątroby, stanami zapalnymi przewodu pokarmowego, schorzeniami nerek.
Poza znanym zastosowaniem liści chrzanu w kiszeniu ogórków, można je spożywać na surowo w sałatkach, jako dodatek do sosów i pesto. Na ciepło jako dodatek do zup, stir-fry, czy placków. Ostatnio odrodziła się tradycja wypieku chleba na liści chrzanowym oraz pieczenia ryb zawiniętych w owe liście.
Liście mają gorzkawy, zielny smak, z charakterystycznym chrzanowym posmakiem, jednak dużo słabszym niż smak korzenia.
Cienko pokrojone liście to również wspaniały dodatek do wędlin i wędzonych lub solonych ryb.
|